Treść

Wycieczkę rozpoczynamy przy dolnej stacji kolei krzesełkowej na Palenicę (parking). Żółty szlak przeprowadza nas przez kładkę nad Grajcarkiem, za którą skręcamy w lewo na ulicę Zawodzie, a po 100 m w prawo na kamienistą drogę leśną, którą zakosami pniemy się do góry. Wyżej „przeskakujemy” na ścieżkę, przechodzimy pod linami kolei krzesełkowej i przy górnej stacji osiągamy szczyt Palenicy. Dotąd 45 min.

Z Palenicy niedaleko już do widocznej na wprost Szafranówki (742 m), która wznosi się za trawiastą przełęczą Maćkówki (ok. 690 m). Schodząc na tę przełęcz, mijamy drewniany budynek baru „Groń” oraz zjeżdżalnię grawitacyjną (po prawej), po czym podchodzimy na widokowe wypłaszczenie usytuowane poniżej wierzchołka Szafranówki. Rozciąga się stąd piękna panorama na zachód, północ i wschód. Od lewej widzimy: Trzy Korony (982 m) i Sokolicę (747 m), Gorce z dominującym Lubaniem (1211 m) oraz dolinę Dunajca. W zamknięciu doliny majaczy Beskid Wyspowy z charakterystycznym stożkiem Mogielicy (1171 m), a za bliskim szczytem Palenicy rozpoczyna się Pasmo Radziejowej (Beskid Sądecki) z najwyższą Radziejową (1262 m). Blisko po prawej wznosi się Jarmuta (794 m; maszt TV) i grzbiet Małych Pienin z charakterystycznym regularnym stożkiem Wysokiej (1050 m). Z widokowego wypłaszczenia krótkie zejście sprowadza nas do granicy polsko-słowackiej, gdzie trafiamy na graniczny szlak niebieski. Tu skręcamy w prawo za znakami żółtymi i niebieskimi, i szybko zdobywamy pokryty lasem, skalisty wierzchołek Szafranówki. Dotąd z Palenicy 20 min.

Z kulminacji ostrożnie schodzimy po skałkach, a niżej podążamy już wygodną grzbietową ścieżką. Z mijanych polan podziwiamy widoki na Pieniny słowackie ze szczytem Płaśni (889 m) po lewej i Holicy (824 m) po prawej oraz na Pieniny polskie z Trzema Koronami, a także na Gorce, Beskid Wyspowy i Sądecki. Wkrótce docieramy w rejon przełęczy pod Szafranówką (608 m), gdzie żółty szlak schodzi do słowackiej wsi Leśnica (drogowskaz). Dotąd z Szafranówki 15 min.

Końcowy odcinek pokonujemy już tylko szlakiem niebieskim, po 100 m opuszczamy granicę państwa i łagodnie schodzimy przez zarastające łąki. Niebawem zagłębiamy się w las, gdzie stok jest stromy, a na ścieżce ułożono schody z poprzecznych belek. Niżej zejście łagodnieje i wkrótce stajemy przy schronisku „Orlica”.

„Orlica” wybudowana została w 1932 roku jako prywatny pensjonat. W czasie drugiej wojny światowej przez pewien czas działał tu zakonspirowany szpital partyzancki. W 1951 roku obiekt znalazł się w dzierżawie Pienińskiego Oddziału PTTK w Szczawnicy, a w 1970 został przez PTTK zakupiony i wyremontowany. Remonty przeszedł także w latach 1982-1986 i w roku 2001. Obecnie jest budynkiem trzypiętrowym z tarasami widokowymi i balkonami, o urozmaiconej konstrukcji dachu. Jego bryła nawiązuje do wyglądu z lat 30. XX wieku. Schronisko posiada 43 miejsca noclegowe w 13 pokojach rodzinnych. Z okien roztacza się piękny widok na przełom Dunajca i grupę Pieninek (Sokolica, Czertezik). Przy schronisku ulokowane jest muzeum – Pieniński Ośrodek Historii Turystyki Górskiej PTTK.

opracował: Piotr Krzywda